O której godzinie zrobiono to zdjęcie?
On Lut 25, 2016 publikacje 3 3 komentarze Tagi: lata 70-te, PKS, Rzeźnicza, Sanos, ŚcinawskaO której godzinie zrobiono to zdjęcie?
Może chociaż wiecie w którym roku (w przybliżeniu)?
Jaka to ulica?
Odpowiedzi na te pytania są już znane!
Pod pierwszym naszym wpisem na stronie historialubina.pl pojawił się komentarz, który był jednocześnie zaproszeniem do spotkania z Panem Edwardem mieszkającym od wielu lat w naszym mieście…
Czy można było przepuścić taką okazję? Odpowiedź brzmi: oczywiście, że NIE!
Na jednej wizycie z pewnością się nie skończy i to nie tylko ze względu na pyszne wypieki Pani Zosi (żony Pana Edwarda), ale przede wszystkim na ilość materiału jaką nasz gospodarz przygotował.
Pan Edward przyjechał do Lubina wraz z rodziną w roku 1954 jako małe dziecko. Od tamtego czasu obserwował życie codzienne miasta, uczył się tutaj, potem pracował w lubińskim PKSie… Przez lata gromadził zdjęcia umieszczając je w poszczególnych katalogach. Sporo się ich zachowało, choć wiele niestety przepadło bezpowrotnie przez destrukcyjnego niegdyś wirusa Czarnobyl.
Pierwszą kwestią, którą poruszyliśmy podczas naszego przemiłego spotkania było pytanie o powyższe zdjęcie. Niestety na fotografii nie ma wieży z zegarem, jak więc można określić godzinę? Nie wiadomo również gdzie została ona zrobiona, zatem i po nasłonecznieniu ciężko określić porę dnia. Zdjęcie zostało dodane do katalogu „Tuż po wojnie” ale czy słusznie?
Odpowiedzi padały bardzo szybko…
- godzina ok. 15:20,
- ulica Ścinawska (róg Rzeźniczej),
- rok 1974 – pod warunkiem, że autobus Sanos, którego skrawek tyłu widzimy po lewej stronie fotografii ma rejestrację wrocławską lub rok 1975 i później, gdy ma rejestrację lubińską.
Zaskakujące? Wiarygodne? Oczywiście! Bo któż inny jak nie mechanik w PKSie mógłby mieć taką wiedzę? Ale skąd wiadomo, że to 15:20?
Na fotografii widzimy dwie osoby idące wśród rozpadających się kamienic. Są to pracownicy wspomnianej firmy w drodze powrotnej do domu (zmiana od 7 do 15).
I najciekawsze na koniec – mężczyzną na tym zdjęciu jest nasz rozmówca – Pan Edward!
Długie spotkanie, potem wycieczka po wydawałoby się znanych przecież od wielu lat miejscach przybliżyły mi jeszcze bardziej dzieje naszego miasta. Ulice, parki, budynki, w pobliżu których poruszamy się codziennie mają swoją odrębną historię, często zapomnianą. Czyż nie warto ją odkrywać?
Zachęcam do spisania historii sprzed lat, odkopania zdjęć dziadków czy też rodziców, na których uwieczniono początki powojennego Lubina, a może nieznane dotąd fotografie z jeszcze starszych czasów.
Z uwagi na stan budynków i niezauważenie autobusu zdjęcie znalazło się w zakładce „Tuż po wojnie”. W najbliższym czasie dokonane zostaną zmiany w nazewnictwie poszczególnych galerii oraz nastąpi uporządkowanie umieszczonych tam fotografii. Niezależnie od tego powstaną nowe galerie, a istniejące zostaną wzbogacone o kolejne pozycje.
Poniżej znajduje się fotografia przedwojenna.
Pytanie: co znajduje się obecnie na miejscu widocznej restauracji ?
Upłynęło trochę czasu od opublikowania tego materiału i od komentarzy pod nim, ale dopiero teraz znalazłem to w czeluściach Internetu i postanowiłem się odnieść 🙂 Pan Andrzej zakwestionował pamięć Pana Edwarda, ale po analizie dostępnych materiałów stwierdzam, że Pan Edward ma zdecydowanie rację.
Proszę sprawdzić: http://www.lueben-damals.de/steinauer.html . 3 zdjęcie od dołu (nie licząc mapy) przedstawia to miejsce. Kamienice po lewej stronie tego zdjęcia to te same budynki, obok których idzie Pan Edward. Zdjęcia te zostały robione dokładnie w rejonie skrzyżowania ul. Ścinawskiej z ul. Rzeźniczą i ul. Słowiańską.
Zapraszam do siebie (Edward) ze zdjęcia i pokażę jak wracałem z pracy z zajezdni PKS-u. Pracowałem tam od 1973 – 1984. Na tej ulicy prawie każdy kamień znałem.
To nie jest róg ścinawskiej i rzeżniczej. To jest wrocławska w 1972/3 r patrząc w stronę rynku.Dokładnie budynek z piekarnią to dzisiaj wiazd na plac do biedronki.
W 1974 i 1975 nie było już tej zabudowy,na ścinawskiej i rzeżniczej. Ostatnie budynki zaczynające sie od dzisiejszej stacji paliw SHEL /oprócz zabytkowych w miejscu jej / zburzono w 1973 r Całą ulicę aż do Pruzi dzisiejszej rozebrano w lecie 1973. Budynki w miejscu SHEL-a dotrwały do 1993r